Askold Bergman
Mijn beste vriend! We zijn afhankelijk van het lot!
De winter komt eraan zo mooi knijpt wangen.
Maar ik wil je nu vertellot,
Mijn beste vriend! We zijn afhankelijk van het lot!
De winter komt eraan zo mooi knijpt wangen.
Maar ik wil je nu vertellot,
Wat we zijn niet bang voor dat de winter ondeugaden!
Vorst trekt palmen op het raamet,
Niet warme zon, dagen worden korter.
Ik ben zo blij met mijn leven compleet:
Leuk of niet — lange stalen nachter!
Sterker ons gevoel van koudeals,
En helderder indruk van de bijeenkomst,
En mijn hart klopt vaker alleen als
Als iemand bij mij komt in de winter \’s avondst.
Wanneer u een verlangen branden om liefen
En voelt zich geen residu verraden,
Als u klaar bent om te omhelzen vergeten
Drukte — inclusief volledige oplossingen!
In de schoonheid van onze geheimen en dromen,
Slapeloze nachten, warm en wenselijk.
En ik ben blij dat je in de wereloden!
Dit huis, in de geurige nachtenijk.
Sneeuwstorm veegt! Winter is kloppen op het raam! —
Maar de hitte is niet cool harten pestkoppen!
Want we weten allemaal de waarheid voor een lange tijdaam:
Hou van creatie tot de wereld regeoren ! ! !
* * * * * * * * *
