Прыгажосць рыжых валасоў.
Я незабуду ніколі.
Яны ў памяці маей застануцца назаўжды.
Валасы, рыжыя валасы
Цягнуць мяне да цябе.
І ўсе.Незнаемства…Прыгажосць рыжых валасоў.
Я незабуду ніколі.
Яны ў памяці маей застануцца назаўжды.
Валасы, рыжыя валасы
Цягнуць мяне да цябе.
І ўсе.Незнаемства застанецца на заўжды са мною.
Але незнаемства надае рысу таемнасці, чароўнасці.
Замаўканне.
Калі маўчыш, адштурхоўваешся ад паветра,
Адыходзіш у другую старану.
Штожты зробіш калі няма, не няма
Таго пачуцця якое бы падштурхнула падысці да цябе.
Але гэтага моманта вельмі доўга не настае.
І чаканне працягваецца далей.
Сустрэча з табою- чаканне.
Позірк-чаканне.
Усмешка- чаканне.
І вось гэтыя пачуцці.
Узнаўлябцца зноў і зноў пры сустрэчы зтабою.
Калі няма сустрэч,
Усе ў душы спакайнее, цішэе.
Але гэта надае нейкі сум.
Які кожны дзень адчуваеш у сябе.
І з адыходам часу апошняй сустрэчы,
Сум пакрыху знікае.
Прыходзяць пачуцці і душэўны стан у норму.
Зноў сустрэча з табою!
Зноў і зноў з\’яўляюцца тыяж пачуцці.
Пры гэтай цудоўнай постаці,
Прыгожым тварыкам,
Яскравай усмшкай,
Захапляючымі рыжымі валасамі.
Пытаю сябе:”Што рабіць?”
Усе ў нутры зноў успыхвае
Вялізным полымем пачуццяў.
Яе энергетыка паглынае мяне.
Жадаю ей зазірнуць у вочы.
Але я кантралюю сам сабе,
Моўчкі праходжу каля яе.
І моўчкі крычу ў нутры сам сабе каханне!!!
