Жыву у свеце и не маю думки
А маю думки тольки пра сябе
Я жыу у свеце и не жыу у цемры
А кали жыу марыу пра сабе
И так па усюды многа не улады
А маю думки тольки пра сябе
Я жыу у свеце и не жыу у цемры
А кали жыу марыу пра сабе
И так па усюды многа не улады
Да и улада марыць пра сябе
Мы ёй патрыбны тольки у ахвяру
Мы её патрыбны ? Сами па сабе!
Кали аднойчы схопиш многа грошау
Или улада прыдзе у першы след
Ты зноу адчуеш роднасць и патрэбу
У тваим сэрдцы тольки дым и смецць
И будзеш дрэна адчуваць гуканя
У родных брацях у сваёй крыви
И будзеш доуга адчуваць блуканя
У гэтых сродках у сваём жыцци
Аднойчы раптам выдуць неба хмары
И ты адчуеш свой парадны лад
И зразумееш у чым ты памыляуся
И зразумееш чым ты быу не рад
Кали б я быу у небе вольны вецер
И быу змрачней чым кали та быу
Я б устау з кален и сказау адразу
За чым радзиуся и навошта жыу
