Свецяць ярка
Ліхтары
Пры дарозе,
На мяжы.
Я спускаюся
З гары,
А на перадзе
Імгла,
Ночка чорная
Была.
Ліхтары
Пры дарозе,
На мяжы.
Я спускаюся
З гары,
А на перадзе
Імгла,
Ночка чорная
Была.
Зачапілася
Нага,
Паляцела
Як
“яга.”
Вось лячу
Я з той гары
Як бабухнусь,
Ды куды?!
Зоркі
ярка
Заблішчэлі,
Стала
відна
Уначы. Гэтак
Трэснулась
У дуб, які рос
Ля той мяжы.
Абдымаю там
Яго, быццам
Мілага свайго.
І всё чухаю
Свой лоб,
Каб не вырас
Велькі рог.
І
сказала –
З той пары
Не
пайду
Больш уначы.
