Светел, красочен лик
На цветущей земле
Ты прекрасен, велик
В свои — тысячу лет.
Люди разных широт
В ком цветёт божий дар
Прославляют…Светел, красочен лик
На цветущей земле
Ты прекрасен, велик
В свои — тысячу лет.
Люди разных широт
В ком цветёт божий дар
Прославляют твой взлёт,
Наш, Славянский базар.
К нам всемирный вояж,
Конкурсантов не счесть,
«Звёзд» аллея своя
И у нас теперь есть.
Мне красот тех вовек
Ни на что не сменять.
Не разрушь человек!
Будет вечно стоять.
Краше нет ничего,
С каждым годом милей
Жизнь кварталов его,
Что светлей и светлей.
Узнёсся, Волатам-надзеяй
Мой горад Віцебск на Дзвіне,
Тэатры, Храмы ды музеі,
І сам ты — помнік даўніне!
Тут, колькі ворагаў бывала
Тых, хто знішчаў і рабаваў.
Ды паляглі ў зямлі нямала,
А ты, сябе, зноў будаваў!
Падрос, абліччам абнавіўся,
І з кожным годам жыць лягчэй!
На тварах позірк зноў з’явіўся
Ласкавых, ветлівых вачэй!
Стаў знакаміты ўсёй планеце,
Алея зорак ёсць свая.
Найпрыгажэй з усіх у свеце
Радзіма шчодрая мая!
Жывеш ты, больш тысячагоддзя
Пад,гнётам зменлівых вякоў,
Бо, быў заўжды з сябрамі ў згодзе,
Ды узмацняўся зноў, і зноў!
Стаіш ахоўнікам традыцый,
І новаму заўсёды рад.
Ну, як табой не ганарыцца
Мой любы Віцебск–помнік — сад!
Міру і любові!!!