Свяціла сонца,ярка ззяла,
Аддаючы зямлі цяпло.
Жывымі промнямі зайграла
І заліло прастор яно.
Смяяліся ад шчасця кветкі,
Аддаючы зямлі цяпло.
Жывымі промнямі зайграла
І заліло прастор яно.
Смяяліся ад шчасця кветкі,
Пяшчоту дорачы зямлі.
І ім сагрэтыя палеткі
У вялікай радасці былі.
А сонца для ўсяго жывога
У ясным небе ўзышло.
І свеціць для жыцця зямнога,
Каб усё у рух,у рост пайшло.
І так яго чакаюць людзі,
Як быццам цуд дзівосны той.
Было яно,і ёсць,і будзе
Заўсёды ў небе над зямлёй.
