Лiчыў зоркi — памылiўся,
Бо за нешта зачапiўся.
А калi на ногi ўстаў,
Глядзець на неба перастаў.
Спачатку пеў нямыя словы,
Быццам быў зусiм здаровы.
Бо за нешта зачапiўся.
А калi на ногi ўстаў,
Глядзець на неба перастаў.
Спачатку пеў нямыя словы,
Быццам быў зусiм здаровы.
Але ж нiхто не зразумеў,
Мабыць грыпам свет хварэў.
Напiсаў тады я казку,
Людзям даў адну падказку.
Вось толькi словы не гульня —
Не маюць сэнса i хлусня!
Каму данесцi, каб паспець
Hямыя словы ў голас спець.
Ад зорак адыйсцi няможна,
Яны трымаюць асцярожна…
Сяргей Брандт, 18.09.2014
