Вецер гольле гайдае паволі,
Раве, стогне, ледзь-ледзь шапаціць,
Ці віхуры кідае над полем,
Пластык, сьмецьце уздымаючы ўвыш.
Альбо моўкне ўраз задумённа,
Раве, стогне, ледзь-ледзь шапаціць,
Ці віхуры кідае над полем,
Пластык, сьмецьце уздымаючы ўвыш.
Альбо моўкне ўраз задумённа,
Быццам птаха вясновы ў садох,
Быццам хлопец у запале, бязмоўны,
Перад дзеўчынай першай сваёй.
-17.04.15.
