На мяжы Берасцейскага з Гродзенскім краем
Ёсць пасёлак, што любы так сэрцу майму.
З гістарычных крыніц звесткі розныя маем,
Чаму назву Ружаны далі людзі яму.
Ёсць пасёлак, што любы так сэрцу майму.
З гістарычных крыніц звесткі розныя маем,
Чаму назву Ружаны далі людзі яму.
Па легендзе адной, у тутэйшага пана
Дзве дачкі – прыгажуні, бы кветкі, раслі.
Адну з іх звалі Ружа, а другую — Ганна.
У іх гонар і назву мястэчку далі.
Ёсць легенда другая пра назву Ружаны.
Вельмі коратка змест перадаць вам магу.
Навакольныя землі былі ўсе адданы
Ва ўласнасць панам. А на самым рагу,
Паміж межамі панскіх уладанняў застаўся
Невялікі ўчастак свабоднай зямлі.
Паступова і гэты куток абжываўся:
Людзі вольныя тут пасяліцца маглі.
Ад таго слова рог (ці то рож, як казалі)
Пачалі той куточак Рожанаю зваць.
Потым назву Ружаны паселішчу далі.
Так населены пункт наш пачаў існаваць.
